Bij mij verliep het heel geleidelijk. Ik dronk alleen ’s avonds, na het werk. Maar het werd steeds meer en elke dag. Als ik voor mijn vrouw en mij wat inschonk, dan sloeg ik bij het inschenken al snel een glas achterover. En dat meerdere keren per avond.
Wat mij alarmeerde waren telefoontjes die ik ’s avonds kreeg en waarin ik afspreken maakte die ik mij de volgende dag helemaal niet meer kon herinneren. Dat leverde op het werk nogal eens vragende blikken op.
Toen nam ik mij voor te gaan minderen. Ik maakte schema’s van bij voorbeeld niet meer dan 3 glazen per dag, dus 21 per week. Of twee door de week en vier in het weekend. Dat waren er dan 22 per week. Al die schema’s hadden één eigenschap gemeen: Ze sneuvelden al na een paar dagen. Er kwam altijd iets tussen. Ik ben toen een cursus “matig drinken” gaan volgen. Maar dat hielp ook niet. Ik viel toch weer terug in het oude patroon.
Uiteindelijk heb ik de AA Werkgroep De Schakel gebeld en veel gesprekken gehad met de man die daar aan de telefoon zat. Uiteindelijk heb ik mijn schroom overwonnen en heb een bijeenkomst bezocht. Daar ontmoette ik mensen van allerlei rang en stand, die echter één doel gemeen hadden: Weg van de alcoholverslaving.
Het voelde van het begin
af aan goed. Een veilige omgeving met begripvolle mensen, die hetzelfde probleem hadden als ik. Al snel begreep ik dat er voor mij maar één oplossing was: niet meer drinken.
En dat doe ik nu al meer dan 15 jaar en het bevalt me prima. Nooit meer een kater, nooit meer rijden nadat je gedronken hebt en nooit meer black outs. Ik moet het wel onderhouden en dat doe ik door regelmatig de bijeenkomsten te bezoeken.
Gert